Het jaar loopt op zijn einde. Tijd voor de eindejaarslijstjes. Vandaag: Film. In willekeurige volgorde.  

Veel thuis zitten betekende veel films kijken. 88 films over het hele jaar gezien, en tijdens de laatste week komen er daar wellicht nog een heel aantal bij. Een groot deel van die films was niet om aan te zien, maar 25 vond ik zeer de moeite. Hieronder de lijst. 

Manchester By The Sea
Klusjesman Lee Chandler (Casey Affleck) krijgt de voogdij over zijn neef wanneer zijn broer sterft. Daardoor wordt hij geconfronteerd met zijn eigen verleden. Tearjerker, maar dan wel van een heel hoog niveau. 

Sully
Typisch Amerikaanse ‘hero story’. Wanneer piloot Sully een noodlanding maakt op de Hudson-rivier, moet hij zich verantwoorden voor deze beslissing. 

Marriage Story
Een ontroerend portret van een huwelijk dat uit elkaar valt. Bijzonder goed geacteerd ook. 

The Forty-Year Old Version
Zwarte toneelschrijfster zit in een midlifecrisis en besluit om te gaan rappen. Het klinkt als een malle komedie, maar ’t was meer dan dat. 

Mank
Ok, Fincher doet wel  heel veel aan namedropping, dus niet de meest toegankelijke van zijn films, maar wel zeer straf portret van de scenarist van Citizen Kane. Dialogen zijn vlijmscherp. Zelf zag ik Citizen Kane nog niet, dus ook zo te volgen. 

Bait
Een vissersdorpje wordt overspoeld door toeristen, tot ongenoegen van de resterende vissers. Maar wat deze film van 2019 echt goed maakt, is de manier waarop hij werd gemaakt: met oude filmtechnieken en geluid dat nagesynchroniseerd werd, zodat het lijkt alsof hij ergens in de jaren 30 gedraaid werd.  

My Neigbor Totoro
Deze animeklassieker stond al heel lang op het lijstje, en dankzij Netflix konden we hem in 2020 gewoon zien. Voor jong en oud. 

The Red Turtle
Een man spoelt aan op een eiland met schildpadden en er wordt geen woord in gezegd. Misschien niet de meest overtuigende advertentie, maar dat leverde wel een zeer mooie animatiefilm op. 

Ce Magnifique Gâteau 
Stopmotionfilm over Belgen die in de Congolese kolonie hun geluk gaan beproeven. Soms erg brutaal, vaak erg grappig. Must-see.

The Young Offenders
Ieren zijn heel goed in dit soort heerlijke komedies: twee domme straatschoffies horen dat er een schip met cocaïne schipbreuk heeft geleden, en ze zien zichzelf al rijk worden. Intussen ook een tv-serie heb ik begrepen. 

Fighting with My Family
Een biografische komedie over een Britse tiener die wereldberoemd worstelaar wordt, met o.m The Rock? Dat beloofde weinig goeds, maar het bleek een ijzersterke film te zijn. Verrassing van het jaar

Dick Johnson is Dead
Enige documentaire op de lijst. Dick Johnson lijdt aan dementie, zijn dochter geeft hem het mooiste afscheid dat je kan geven. (En vermoordt hem in de film een aantal keren). 

I Lost My Body 
Tekenfilm over een jongen die zijn hand verliest, en de hand die op zijn eentje weer op zoek gaat naar het lichaam waartoe hij behoort. Erg ontroerend, en misschien wel de beste film die ik dit jaar zag. 

Peter Rabbit
Op IMDB scoort deze film heel slecht, en dat heeft alles te maken met ‘Karens’: moeders die het geweld en de brutaliteit van Peter Rabbit in deze film maar niets vinden voor hun teergevoelige kindertjes. Ik zag een verrassend grappige kinderfilm, die bij momenten wel wat had van een Live-action Looney Tunes. 

Onward
Deze Pixar-film werd minder goed onthaald, maar ik snap niet goed waarom. Had voor mij alle ingrediënten van een goede tekenfilm. 

Uncut Gems
Adam Sandler maakte 2 goede films in zijn leven, en Uncut Gems is daar eentje van. Geniaal als opgefokte diamantair die net iets te veel ritselaar is. Andere film waarin hij geniaal is, is trouwens Punch-Drunk Love. 

The Gentlemen
Films van Guy Ritchie zijn erop of eronder. Deze was er voor mij op, al is het gewoon de zoveelste keer dat hij dezelfde gangsterfilm maakt. 

Knives Out
Tien kleine indiaantjes, maar dan net iets anders. Bij vlagen heerlijk onnozel. 

Shoplifters
Kunnen mensen die geen familie zijn ook familie zijn? Shoplifters geeft een prachtig antwoord op die vraag. 

Parasite
Dat er ooit nog een Japanse film de Amerikaanse bioscopen zou veroveren. Helemaal terecht, want deze was erg genietbaar. 

After Life
Na Shoplifters de tweede film van Hirokazu Kore-eda in deze lijst. Deze parabel over het leven na de dood is al uit 1998 maar verloor niets van zijn schoonheid.

Ma Rainey’s Black Bottom
Een geweldige Chadwick Boseman speelt de rol van zijn helaas te korte leven. Eigenlijk is dit geen film, maar een toneelstuk, maar laat dat de pret niet drukken. 

I’m Thinking of Ending Things
Films van Charlie Kaufman hebben sowieso een hoog WTF-gehalte, hier was dat nog veel meer zo. Nadat ik de Wikipedia-pagina over het oorspronkelijke boek las, werd ik al wat wijzer. Maar ook zonder die extra kennis ideale trip om in mee te gaan. 

DA 5 Bloods
Niet zo goed als Spike Lee’s vorige film (Blackkklansman), maar deze anti-oorlogsfilm over een groepje veteranen die weer naar Viëtnam gaan verveelt geen moment. 

Jaws
De laatste maanden van 2020 nam ik me voor om de gaten in mijn filmgeschiedenis op te vullen. Aangenaam verrast door deze Jaws. Ik had een doodvervelende film verwacht, maar voelde bij het kijken de nodige spanning. 

Soul
Op de valreep toegevoegd, maar Pixar maakt met deze spirituele tekenfilm misschien wel zijn beste animatiefilm ooit. 

  • Berichtcategorie:Lijstjes