Het jaar loopt op zijn einde. Tijd voor de eindejaarslijstjes. Vandaag: Film. In willekeurige volgorde.
In tegenstelling tot andere jaren was ik dit jaar weer wat meer mee. Veel muziek uit 2019 geluisterd, al voel ik nu weer de drang om het verleden in te duiken en op zoek te gaan naar vergeten en obscure soul, blues en folk. Deze 25 albums heb ik het meest gedraaid.
Andrew Wartts & The Gospel Storytellers
There is a God Somewhere (1982)
De naam van de groep verraadt het al een beetje: een gospelplaat. Maar dan wel eentje waar jazz, soul en funk ook een plaats op hebben. Geweldig album, twee jaar geleden opnieuw uitgebracht
Various artists
Jazz Dispensary Cosmic Stash (2016)
Verzamelbox met vergeten soul, funk en psych, maar ik ben vooral fan van album 1, met onder meer de “waarom is dit geen wereldhit geworden”-song ‘Psychedelic Sally’
Timmy Thomas
Why Can’t We Live Together? (1972)
De titelsong was ooit een wereldhit, maar ook de rest van deze soulplaat mag er zijn. Klinkt soms als een soulzanger die moet schuilen voor het onweer.
Wilco
Ode To Joy (2019)
Na een aantal voor mij wat mindere platen pikt Wilco de draad weer op met deze Ode To Joy. Zoals elk Wilco-album groeien deze nummers langzaam uit tot tijdloze songs. (Bandcamp)
Lana Del Rey
Norman Fucking Rockwell (2019)
Elk jaar probeer ik wel eens zo’n popster uit. Vaak valt het resultaat tegen, maar deze van Lana Del Rey kwam wel goed binnen. Heeft wel iets van Cat Power bij momenten.
Kate Tempest
The Book of Traps & Lessons (2019)
Spoken word-albums, ik heb er niet zoveel mee. Maar deze snijdt door hart en ziel. Tempest maakt de staat op van haar in elkaar gestorte land Groot-Brittannië en zoekt hoopvol naar de liefde tussen mensen.
Joan Shelley
Like The River Loves The Sea (2019)
Ingetogen folk is ideaal voor de late uurtjes. Joan Shelley klinkt als Nick Drake ten tijde van Pink Moon op dit album. Dat is een heel groot compliment. (Bandcamp)
The Glands
The Glands (2000)
Vorig jaar heruitgegeven album van een wat vergeten groepje. Ten onrechte, want deze powerpopliedjes zorgen voor instant vrolijkheid en meezingbaarheid.
Howe Gelb
Gathered (2019)
De hoeveelheid platen die Howe Gelb (Giant Sand) uitbrengt, valt bijna niet bij te houden. Deze springt er in elk geval bovenuit, onder meer door de werkelijk sublieme cover die hij en M.Ward doen van Leonard Cohens ‘A Thousand Kisses Deep’. (Bandcamp)
Vampire Weekend
Father of The Bride (2019)
Kweet nie hoeveel nummers, die je vaak moet beluisteren om te beseffen hoe goed ze zijn. Vampire Weekend maakte een perfecte indie folk plaat, met als uitblinker Rich Man.
Bill Callahan
Shepherd In A Sheepskin Vest (2019)
Kweetniehoeveel nummers bis. Ik heb het gevoel dat ik dit album nog altijd wat aan het ontdekken ben, maar telkens ik ze luister, denk ik achteraf: wat een fijn plaatje. (Bandcamp)
Little Wings
People (2019)
Kyle Field is een rots waarop je kan bouwen. Om de zoveel jaren brengt deze stoner een album uit, en altijd klinkt dat weer perfect. Lo-Fi Indie zoals ik ze ooit veelvuldig heb geconsumeerd. (Bandcamp)
Purple Mountains
Purple Mountains (2019)
2019 was het jaar van de comeback van David Berman (Silver Jews) en niet veel nadat zijn album ‘Purple Mountains’ ook meteen zijn zelfgekozen afscheid van deze wereld. Dat Berman zwaar depressief was, was algemeen bekend. Toch spat het speelplezier van deze plaat. (Bandcamp)
Ohtis
Curve Of Earth (2019)
Man is alcoholicus en vindt dankzij de AA zijn leven en God terug. Klinkt als een album waar ieder normaal denkend mens ver van weg zou blijven, maar Ohtis verpakt het in geweldige indiefolk-nummers. (Bandcamp)
Darrin Bradbury
Talking Dogs & Atom Bombs (2019)
Nog niet zo lang geleden leren kennen, maar deze alt. country-muziek zal ideaal zijn bij het kampvuur volgende zomer. (Bandcamp)
Ted Lucas
Ted Lucas (1972)
In de jaren zeventig liepen er ook nog hippies rond, en Ted Lucas moet er zo eentje geweest zijn. Heerlijk gezapige feelgoodmuziek, met het nummer ‘It’s So EAsy When You Know What You’re Doing’ als te beluisteren.
Moondog
H’Art Songs (1978)
Moondog is vooral bekend van zijn instrumentale werk, maar ik vind deze plaat waarop hij zingt buitenaards mooi. Een beetje zoals bij Chet Baker: instrumentalisten zouden toch wat vaker hun stem moeten laten horen. (Bandcamp)
Various Artists
Mod Jazz Forever (2012)
Mod Jazz is eigenlijk geen jazz, maar soul. Of Funk. Of toch een beetje jazz. Enfin, ’t heeft iets onbedwingbaars cools, en deze compilatie kan zo op elk feestje op de platenspeler.
Simon Joyner
Pocket Moon (2019)
Simon Joyner maakt al jaren platen, maar is altijd wat onder de radar gebleven. En toch wordt hij steeds beter. Dit is zijn meest dylaneske plaat, ’t zou zomaar eens een meesterwerkje kunnen zijn. (Bandcamp)
Andrew Bird
My Finest Work Yet (2019)
Een van mijn all-time favorieten Andrew Bird fluit, violeert en zingt erop los op deze plaat en maakt zo inderdaad zijn beste album tot nog toe. En kijk, opeens is die man genomineerd voor een grammy!
Damien Jurado
In The Shape Of A Storm (2019)
Ingetogen folkplaatjes, dat is waar Damien Jurado het meest in glorieert. Dit keer nog soberder dan anders, maar ook met alleen stem en gitaar kan je kippenvelplaten maken. (Bandcamp)
Bill Withers
+Justments (1974)
De mooiste soulstem na Sam Cooke, en al het derde meesterwerk van hem dat ik ontdek na ‘Just As I Am’ en ‘Still Bill’. Elk jaar een Bill Withers-album ontdekken, dat is het doel. Nog 4 platen te gaan.
Ian Noe
Between The Country (12019)
Will the new Ryan Adams just stand up? Maar dan wel de ingetogen versie, ten tijde van Gold. Dit album is er eentje voor in de auto.
Baby Huey
The Baby Huey Story : The Living Legend (1971)
Baby Huey was in 1970 bezig met de opnames voor deze plaat toen hij stierf aan een hartaanval. Daarom het enige werk van hem dat ooit is verschenen, maar ontzeg u deze als een tiet swingende muziek niet. Schreef ik dat nu echt net? Enfin, soul en funk in een southern sausje.
Arthur Russell
Iowa Dream (2019)
Er blijven nieuwe albums van Arthur Russell opduiken. Deze Iowa Dream doet me bij momenten denken aan een countryversie van Daniel Johnston en op andere momenten horen we duidelijk Arthur Russell aan het werk. Nog nooit gehoord van de man? Laat dit een toegankelijke intro wezen, maar dan wel snel doorspoelen naar zijn meesterwerk World Of Echo. Gelukkig staan al zijn platen op Bandcamp. (Bandcamp)
