Het beste van 2022: Boeken
In het begin van het jaar ruimde ik mijn boekenast grondig op, maar intussen staat ze weer helemaal vol. Dit jaar waren het vooral enkele klassiekers zoals Nabokov en Pirandello die me omver bliezen. Maar het beste boek dat ik dit jaar las? Een kinderboek.
Rebecca Gisler – Over Oom
Een broer en zus wonen bij hun oom, een wat marginaal figuur. Het boek heeft iets absurd, zonder dat het echt ooit absurd wordt.
Elizabeth Strout – Oh William!
Ik ben sinds dit boek verliefd op het personage Lucy Barton, die met een zeer fijne vertelstem schrijft over de liefde voor haar ex William.
Joseph Roth – Radetzkymars
Roth beschrijft de ondergang van het Habsburgse rijk. Zo klinkt het niet als iets waar ik enthousiast over zou zijn, maar gelukkig wist ik al dat Roth een zeer goed verteller is.
Lydia Davis – De schoonheid van weerbarstig proza
Schrijflessen 1. Wat dit boek voor mij betekent, schreef ik hier al vorige week. Belandde na 1 pagina op mijn eindejaarslijstje. Dat zegt wat.
George Saunders – A Swim in a pond in the Rain
Schrijflessen 2. Een boek voor aspirant-schrijvers, waarbij Saunders aan de hand van russische schrijvers schrijfles geeft.
Vladimir nabokov – Geheugen, spreek
Schrijflessen 3. De memoires van Nabokov lezen als een masterclass literatuur.
Tom Gauld – De Kleine Houten Robot en de boomstamprinses
Een prachtig sprookje in een heel mooi prentenboek, met de humor van Tom gauld. Er is niets dat niet klopt aan dit boek.
Equipo Plantel & Mikel Casal – Dit is een dictatuur
Ik ben grote fan van kinderboeken die kinderen niet onderschatten. Dit prentenboek, oorspronkelijk geschreven na de dood van Franco, krijgt door de tekeningen van Mikel Casal ook een prachtig retrokantje.
Martijn in ’t Veld – Sometimes Coffee, sometimes Tea
Een absurdistisch prentenboek waar prenten met koffie en thee zich afwisselen. Heeft voor hilariteit gezorgd bij onze 3-jarige. Te koop bij het onlangs ontdekte Happy Potato Press.
Juan Emar – Yesterday
Tijdens een zondagse wandeling maakt een koppel de gekste dingen mee: van struisvogels die leeuwen opslokken tot iemand die onthoofd wordt omdat hij het heeft over seksuele genoegten. Van een man die zichzelf de Spaanse Kafka noemde.
Benny Lindelauf – Hele verhalen vor een halve soldaat
Als ik zeg dat het beste boek dat ik dit las deze jeugdroman is, dan overdrijf ik niet. Wat een wonderlijke verhalen, en vooral: zeer goed geschreven. Ook voor volwassenen zeer genietbaar.
Henri Michaux – Elders
Michaux ging vooral graag op reis in zijn hoofd, getuige deze denkbeeldige reisverslagen. Patafysica zoals ik het graag heb.
John Cheever – De Verhalen
De Amerikaanse verhalenverteller weet het suburbia-leven met al zijn schone schijn zeer goed te treffen. De Zwemmer, zijn bekendste, is meteen ook zijn beste.
Sander Kollaard – De Laatste dag van de Koning
Ik ben wel fan van de verhalen en essays van Sander Kollaard. Ik was helemaal overtuigd na het verhaal “En Dassajev verbijsterd achterliet”. Hoe goed is dat verhaal wel niet? Magisch!
Luigi Pirandello – De Vlieg
Dit heb ik veel te laat ontdekt. Verhalen die stuk voor stuk uitblinken in de manier waarop ze verteld zijn. Meesterschap.
Shaun Prescott – Het Verdwijnen
Een jaren negentig aandoend werk, alsof Paul Auster en Murakami elkaar vinden. Wel van genoten.
Kris Peeters – Weg van het Systeem
Zoals elk jaar 1 non-fictieboek gelezen, maar wel een goede keuze gemaakt met deze van Kris Peeters. Een oproep voor burgerschap en het in vraag stellen van vastgeroeste principes.
Enrique Vila-Matas – De Waan van Montano /voorbeeldige zelfmoorden
Een boek dat wellicht alleen fans van postmoderne literatuur die houden van schrijven kan bekoren. Leek wel een boek op mijn maat. Daarnaast een speciale vermelding voor de verhalenbundel ‘Voorbeeldige zelfmoorden’. Niet 100 procent geslaagd, maar van sommige verhalen blijf ik me afvragen hoe Vila-Matas het voor elkaar krijgt.
